Ten wyjątkowy zabytek architektury sakralnej powstał w latach 1649-1655 z fundacji Jakuba Wejhera – założyciela Wejherowa. Składa się z 26 kaplic położonych na trzech wzniesieniach noszących nazwy: Góra Oliwna, Góra Syjon i Góra Kalwaria. Wspólnie z zabudową miejską Wejherowa i zespołem pałacowo-parkowym tworzy kompleks o dużych walorach krajobrazowo-przestrzennych. Obok Kalwarii Zebrzydowskiej i Pakoskiej jest najstarszym sanktuarium Męki Pańskiej w Polsce.
Opiekunami Kalwarii Wejherowskiej, zwanej też Kalwarią Pruską i Jerozolimą Kaszubską, byli nieprzerwanie od wprowadzenia do Wejherowa w 1647 roku, aż do kasaty klasztoru w połowie XIX wieku Ojcowie Franciszkanie Zakonu Braci Mniejszych Ściślejszej Obserwancji zwani Reformatami. Prezesem, a następnie pierwszym gwardianem klasztoru wejherowskiego był zmarły w 1681 roku w opinii świętości Ojciec Grzegorz Gdański OFM.
Jeden z oliwskich cystersów, o. Robert wyliczył odległości pomiędzy kaplicami opierając się na faktycznych pomiarach drogi krzyżowej Jezusa w Jerozolimie. Pod każdą kaplicą została usypana ziemia przywieziona specjalnie z ojczyzny Zbawiciela. Cała trasa kalwaryjska liczy ok. 5km.
Od samego początku istnienia Kalwarii trwa nieprzerwanie ruch pielgrzymkowy. Najstarsze piesze grupy to Oliwa (dzielnica Gdańska), Kościerzyna (najdłuższa) Puck i Oksywie (dzielnica Gdyni). Dzisiaj na jeden z kalwaryjskich odpustów przychodzi ok. 30 grup pątniczych. Pierwszymi i najważniejszymi pielgrzymami wejherowskimi są: św. Jan Paweł II i bł. Stefan Wyszyński.
